Από την εποχή του Έντγκαρ Άλλαν Πόε με τους "φόνους της Οδού Μοργκ" το 1841, τον Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ με τον Σέρλοκ Χολμς, την Αγκάθα Κρίστι, τον Τομ Ρίπλει της Πατρίτσια Χάισμιθ μέχρι και τον δικό μας Γιάννη Μαρή το έγκλημα έχει εμπνεύσει σημαντικούς συγγραφείς και συναρπάσει εκατομμύρια αναγνωστών.
Από τον παντογνώστη Σέρλοκ Χολμς το 1887, τους πολλούς πιθανούς ενόχους της Αγκάθα Κρίστι, η διαδρομή της αστυνομικής λογοτεχνίας είναι μακριά. Ιδιωτικοί ντετέκτιβ, διανοούμενοι ήρωες δολοφόνοι που αντιμετωπίζονται θετικά, με τον αινιγματικό Ρίπλει της Πατρίτσια Χάισμιθ, όπου οι προσωπικές του ερινύες οδηγούν τον αναγνώστη να ταυτιστεί μαζί του, η απόσταση είναι μεγάλη.
Η εμφάνιση της αστυνομικής λογοτεχνίας ως ένα ιδιαίτερο αφηγηματικό είδος έχει ως αφετηρία τις αρχές του 19ου αιώνα (στη Μ. Βρετανία και τη Γαλλία), οπότε και θεσμοθετείται κρατικά η αστυνομία ως μηχανισμός ελέγχου του εγκλήματος. Ο μεσοπόλεμος του 20ου αιώνα στην Ευρώπη θα ονομαστεί η Χρυσή Εποχή του αστυνομικού αφηγήματος, διότι στην Αγγλία η αστυνομική ιστορία υπερβαίνει το χώρο του διηγήματος ή της νουβέλας, όπως συνέβαινε έως τότε, και ανοίγεται στο μυθιστόρημα με διάσημη εκπρόσωπό της την Αγκάθα Κρίστυ.
