Ινδονησία: Νέα έκρηξη του ηφαιστείου Μεράπι
Τουλάχιστον 311 νεκροί και 372 αγνοούμενοι από το τσουνάμι, 32 νεκροί από την έκρηξη στο ηφαίστειο Μεράπι.
Νέα έκρηξη του ηφαιστείου Μεράπι της Ινδονησίας σημειώθηκε σήμερα, μετέδωσαν τα τοπικά τηλεοπτικά δίκτυα, δύο ημέρες μετά την πρώτη που προκάλεσε το θάνατο τουλάχιστον 29 ανθρώπων.
Στις εικόνες που μεταδόθηκαν από τα τηλεοπτικά δίκτυα φαίνεται να ...
εκτοξεύεται τέφρα και να βγαίνει καπνός από το ηφαίστειο, το οποίο βρίσκεται στην Ιάβα. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν πληροφορίες για απώλειες.
Τραγικός ο απολογισμός των θυμάτων
Ο απολογισμός των θυμάτων από το τσουνάμι που προκάλεσε ο σεισμός 7,7 βαθμών της Δευτέρας κι έπληξε απομακρυσμένα νησιά της Ινδονησίας αυξήθηκε στους 311 νεκρούς, ενώ οι ελπίδες να βρεθούν ζωντανοί οι 379 αγνοούμενοι αρχίζουν να σβήνουν, εν μέσω έντονων αμφιβολιών για την αποτελεσματικότητα ενός προηγμένου συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης για σεισμικά κύματα.
Ο πρόεδρος Σουσίλο Μπαμπάνγκ Γιουντογιόνο αναμενόταν να βρεθεί στη ζώνη της καταστροφής αργότερα σήμερα Πέμπτη, ενώ εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, γίνεται η μαζική κηδεία των 32 θυμάτων της έκρηξης από το πιο ενεργό ηφαίστειο στη χώρα. Σύμφωνα με αξιωματούχους των υπηρεσιών αντιμετώπισης καταστροφών, σοροί ανακαλύπτονται ακόμα σε παραλίες και παράκτιες περιοχές στην Μενταουάις, που υπέστη το πλήγμα από τα σεισμικά κύματα, με αποτέλεσμα ολόκληρα χωριά να καταστραφούν ολοσχερώς.
Σύμφωνα με επιζώντες, δεν υπήρξε καμιά προειδοποίηση ότι ένα τείχος νερού ύψους τριών μέτρων ερχόταν κατά πάνω τους, παρά την τοποθέτηση ενός προηγμένου συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης στα ανοικτά των ακτών της Σουμάτρας.
Καθώς το μέγεθος της καταστροφής γίνεται σαφές, αρκετοί εκτιμούν ότι το πανάκριβο σύστημα προειδοποίησης, που είχε τοποθετηθεί μετά το Ασιατικό τσουνάμι του 2004, το οποίο στοίχισε 168.000 ζωές μόνο στην Ινδονησία, αποδείχθηκε αναποτελεσματικό.
Εκδόθηκε επίσημη προειδοποίηση για σεισμικά κύματα μετά το σεισμό των 7,7 βαθμών, αλλά είτε έφθασε πολύ αργά είτε δεν μεταδόθηκε ποτέ στις κοινότητες που κινδύνευαν.
Ένας από τους επιζώντες, ο 32χρονος αγρότης Μπορίντε, είπε ότι το κύμα χτύπησε το χωριό του, στο νησί Βόρειο Παγκάι, μόλις 10 λεπτά αφότου οι κάτοικοι ένιωσαν το σεισμό. «Περίπου 10 λεπτά μετά το σεισμό ακούσαμε ένα δυνατό ήχο σαν κεραυνό. Βγήκαμε έξω κι είδαμε το κύμα να έρχεται. Προσπαθήσαμε να τρέξουμε σε κάποιο σημείο ψηλότερα αλλά το κύμα ήταν πολύ πιο γρήγορο από εμάς». Κατάφερε να μείνει ζωντανός, πρόσθεσε, γραπώνοντας ένα κομμάτι ξύλο. Η σύζυγός του, όπως και τα τρία του παιδιά, χάθηκαν.
Οι εικόνες που μεταδόθηκαν από τον τόπο της καταστροφής δείχνουν συγκλονισμένους πληγέντες να προσπαθούν να μαζέψουν κάποια από τα υπάρχοντά τους από τα συντρίμμια των σπιτιών τους και άλλους να αναζητούν επιζώντες.
«Ψάχνουμε ακόμα τους αγνοούμενους. Μπορεί να βρίσκονται στους λόφους, μπορεί να έχουν θαφτεί από συντρίμμια, μπορεί να παρασύρθηκαν στη θάλασσα», δήλωσε ο Άντε Έντουαρντ, αξιωματούχος της υπηρεσίας αντιμετώπισης καταστροφών στην Δυτική Σουμάτρα.
Προβλήματα στην επιχείρηση διάσωσης
Οι επιχειρήσεις διάσωσης διεξάγονται με μεγάλη δυσκολία εξαιτίας της απομόνωσης των νησιών στο αρχιπέλαγος, όπου έχει διακοπεί η επικοινωνία.
Ο Ινδονήσιος πρόεδρος Σουσίλο Μπαμπάνγκ Γιουντχογιόνο θα μεταβεί αργότερα στο Μπαντάνγκ, το κοντινότερο λιμάνι στη Σουμάτρα.
Πολλά χωριά, ειδικά στο νησί του Νότιου Παγκάι, καταστράφηκαν από τα κύματα ύψους τριών μέτρων που έφτασαν ακόμα και σε βάθος 600 μέτρων από τις ακτές.
Νεκρός ο «φύλακας» του Μεράπι
Ο «παππούς Μαριζάν», ο «πνευματικός φύλακας» του Μεράπι, είναι ένα από τα 29 θύματα της έκρηξης του ηφαιστείου. Βρέθηκε ανάμεσα στα αποκαΐδια του σπιτιού του, τέσσερα χιλιόμετρα από την κορυφή του βουνού, έπειτα από μία ζωή αφιερωμένη στον κατευνασμό του ηφαιστείου, κάτω από ένα στρώμα στάχτης που εκτοξεύθηκε χθες από τον κρατήρα.
Ο 80χρονος φύλακας του ηφαιστείου βρέθηκε γονατισμένος σαν σε στάση προσευχής, σαν να προσπάθησε μέχρι την τελευταία στιγμή να κατευνάσει την οργή του ηφαιστείου, μετέδωσαν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Στο πλευρό του βρέθηκε το σώμα του δημοσιογράφου που είχε σπεύσει να τον παρακαλέσει να φύγει, υπακούοντας τη διαταγή εκκένωσης που είχαν εκδώσει οι αρχές. Αλλά ο Μαριζάν αρνήθηκε. «Καλύτερα να μείνω εδώ και να προσευχηθώ», απάντησε ο γέρος, σύμφωνα με τον Ταουφίκ, έναν διασώστη που τον επισκέφθηκε πριν από την έκρηξη.
Ο μπαχ (παππούς) Μαριζάν ήταν ένα εξαιρετικά σεβαστό πρόσωπο στην Ιάβα, ένα νησί εμποτισμένο στον μυστικισμό, όπου το Μεράπι είναι ένα ηφαίστειο ιερό, που προκαλεί φόβο.
Είχε ορισθεί από τον Χαμνγκουμπουόνο IX, τον προηγούμενο σουλτάνο της Γιογκιακάρτα, της μεγάλης πόλης που βρίσκεται στους πρόποδες του ηφαιστείου, τοποτηρητής των παραδόσεων και των εθίμων που συνδέονται με το Μεράπι.
Ηγείτο κάθε χρόνο της τελετής του Λαμπουχάν, κατά τη διάρκεια της οποίας γίνονταν προσφορές προς το ηφαίστειο για να ενισχυθεί η σύνδεση ανάμεσα στο παλάτι του σουλτάνου και τον κόσμο των πνευμάτων που κατοικεί στο Μεράπι.
Οι προλήψεις είναι σημαντικές στους κατοίκους της Ιάβας, οι οποίοι είναι στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνοι, αλλά η πίστη τους συνδυάζει την πίστη στον Αλλάχ μαζί με στοιχεία από τις παλαιότερες θρησκείες, τον ανιμισμό, τον βουδισμό, τον ινδουισμό.
Για να προβλέψουν μία έκρηξη του ηφαιστείου βασίζονται περισσότερο στην παρατήρηση της ανατολής του ήλιου ή στα όνειρα, παρά στις επιστημονικές εκτιμήσεις.
Και όταν το ηφαίστειο, ύψους 2.914 μέτρων, αρχίζει να βρυχάται, οι κάτοικοι παρασκευάζουν γλυκά τυλιγμένα σε φύλλα κοκκοφοίνικα που τα κρεμούν έξω από τις πόρτες των σπιτιών για να κατευνάσουν την οργή του.
Κατά τη διάρκεια προηγούμενης έκρηξης, ο Μαριζάν είχε ανέβει μέχρι σχεδόν τον κρατήρα για να διαλογισθεί επί δύο ημέρες, παρά τα ποτάμια της λάβας και τα πυκνά σύννεφα καπνού.
«Θεωρεί ότι αποστολή του είναι η φύλαξη του βουνού. Εχει πολλές φορές αναρωτηθεί ''σε τι θα χρησίμευε ένας φύλακας που θα εγκατέλειπε τη θέση του''», είχε εξηγήσει ο Νταμαρζάτι Σουπαζάρ, ένας καθηγητής της Φιλοσοφίας της Γιογκιακάρτα, που έχει μετελήσει τις σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους και το Μεράπι.
Περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι ζουν στις πλαγιές του ηφαιστείου, παρακολουθούν τις μεταστροφές της διάθεσής του και τις αποδέχονται γιατί τους προσφέρει εξαιρετικά εύφορη γη για να καλλιεργούν φρούτα και λαχανικά.
«Για μας ο Μαριζάν ήταν τόσο σημαντικός, όσο και το Μεράπι. Τώρα που δεν είναι πια εδώ, ποιός θα φροντίζει το ηφαίστειο;. Τι θα γίνει εάν εκραγεί πάλι;», αναρωτιέται ο Ουάντο, ένας 56χρονος αγρότης με τα μάτια στραμμένα προς την κορυφή.
