«Σήμερα, μετά τη μείωση του 10%, ο μισθός του πρωταγωνιστή στο Εθνικό είναι 1.623 ευρώ, μεικτά φυσικά,καθώς πριν από την κρίση ήταν 1.800 ευρώ και ο κατώτερος 1.037 ευρώαπό 1.150. Και εμείς είμαστε οι τυχεροί που έχουμε δουλειά.Οπότε καταλαβαίνετε πόσο έχει επηρεάσει η κρίση το επάγγελμά μας» λέει ηθοποιός ο οποίος ανήκει στο δυναμικό της πρώτης σκηνής της χώρας και δεν έχει δεύτερη δουλειά, όπως συνηθίζεται στον χώρο του.
Σε περίοδο οικονομικής κρίσης οι παραγωγές στο ελεύθερο θέατρο......μειώνονται αριθμητικά και απασχολούν όλο και λιγότερους ηθοποιούς. Τα έτσι κι αλλιώς προβληματικά επιχορηγούμενα θέατρα συνεχίζουν στον δρόμο... με τα χρέη. Όσο για τη μείωση του αριθμού των τηλεοπτικών σειρών, είναι τέτοια ώστε τα ελληνικά σίριαλ μετρούνται πλέον στα δάχτυλα του ενός χεριού. «Ναι, είμαστε εξοικειωμένοι με την ανεργία» λέει η Σμαράγδα Καρύδη, η οποία εφέτος είχε αποφασίσει να μην κάνει θέατρο αλλά να δουλέψει στον κινηματογράφο και να κάνει μια τηλεοπτική σειρά, η οποία τελικώς δεν φαίνεται να υλοποιείται. «Δεν το παίρνω όμως προσωπικά» λέει. «Αυτή τη στιγμή όλοι μειώνουν ποσοστά ή μισθούς, από τον πρώτο ως τον τελευταίο. Μόνο που κάποιοι συνάδελφοί μας έπαιρναν ήδη μισθούς πείνας. Πώς θα τους μειώσουν κι άλλο;». Και προσθέτει ότι η στάση των παραγωγών έχει αλλάξει καθώς στρέφονται σε μικρότερα σχήματα, γιατί «θέατρο μπορείς να κάνει με έναν ηθοποιό και ένα μαύρο πανί. Μόνη μας ελπίδα, μήπως από όλο αυτό βγει κάτι καλό».
«Για να τονώσουμε την ψυχολογία μας, αφού κινητήριος δύναμή μας είναι το ίδιο το θέατρο και η επικοινωνία μας με τον κόσμο, και να πάμε κόντρα στην κρίση, κάνουμε διπλάσιες παραγωγές από πέρυσι» αναφέρει ο Πέτρος Φιλιππίδης για τη Θεατρική Εστία στην οποία ανήκουν τα θέατρα Μουσούρη και Ηβη. «Τριάντα έξι συνολικά ηθοποιοί θα δουλέψουν εφέτος μαζί μας» εξηγεί, ενώ η ίδια η οικονομική κατάσταση θα δικαιολογούσε μάξιμουμ δύο παραγωγές και όχι περισσότερους από πέντε-έξι ηθοποιούς. «Αυτό που έχει αλλάξει είναι οι όροι της διαπραγμάτευσης, της οικονομικής αλλά και της επαγγελματικής- αν σε παίρνει και όπου σε παίρνει. Σήμερα όλοι δέχονται ευκολότερα, αρκεί να υπάρχουν δουλειές». «Δώσ΄ μου ό,τι να ΄ναι, αρκεί να κάνω κάτι» λένε σήμερα πολλοί ηθοποιοί για να αντεπεξέλθουν στην οικονομική κρίση. «Ψυχραιμία» αντιπροτείνει η Βίκυ Σταυροπούλου, η οποία νιώθει τυχερή καθώς συνεχίζει και εφέτος στο θέατρο Λαμπέτη με τους «Συμπεθέρους από τα Τίρανα» (μία από τις πολλές παραγωγές της Ελληνικής Θεαμάτων), χωρίς όμως τηλεόραση: «Εκ των συνθηκών περνάμε και εμείς ένα λούκι.Για παράδειγμα,ήταν να κάνουμε μια καινούργια σειρά του Θοδωρή Πετρόπουλου στο Μega, η οποία αναβλήθηκε. Ετσι, εκτός από μας, και άλλοι συνάδελφοι ή τεχνικοί χάνουν δουλειά... Είναι κρίσιμη η στιγμή».
Για τον Δημήτρη Τάρλοου, ο οποίος έχει την επιχειρηματική ευθύνη του θεάτρου Πορεία, όπου επίσης σκηνοθετεί και παίζει, τα πράγματα είναι σαφή: «Η θεατρική επιχείρηση στην Ελλάδα δεν διενεργείται από ανθρώπους με υψηλά εισοδήματα- με εξαιρέσεις την Ελληνική Θεαμάτων ή το Μπάντμιντον-, γι΄ αυτό και η κρίση χτυπά πολύ άσχημα. Ως τώρα χρησιμοποιούσα την επιχορήγηση του ελληνικού κράτους για να κάνω δυο-τρία θεάματα, έβαζα και εγώ κάτι από τα δικά μου ή δανειζόμουν και περίμενα να τα πάρω πίσω από τα εισιτήρια. Τώρα πια ούτε τσοντάρεις ούτε σου δανείζουν ούτε δανείζεσαι. Τα έσοδα έχουν πέσει δραματικά ενώ ένα κλίμα αβεβαιότητας επηρεάζει τα πάντα. Μειώνονται οι παραγωγές και τα έργα γίνονται ολιγοπρόσωπα. Πέρασαν τα χρόνια της ευημερίας». Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται μικρές αναπροσαρμογές προς τα κάτω με μειώσεις μισθών κατά 5%, «συμβολικά», όπως τονίζει ο Δημήτρης Τάρλοου, με στόχο «να μειωθεί κατά 10%-15% ο κύκλος εργασιών».
Μικρότερες αποδοχές και μόλις δέκα έργα στο Εθνικό
Στο Εθνικό Θέατρο η κρίση ακολούθησε τη μείωση αποδοχών των ηθοποιών κατά 10%- αντιστοίχως μειώθηκαν και οι μισθοί των διοικητικών υπαλλήλων. Με δεδομένο ότι η επιχορήγηση από το υπουργείο Πολιτισμού είχε ήδη ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο, το Εθνικό προχώρησε και σε ανασύνταξη του προγραμματισμού του. Αντί λοιπόν για τις 16 παραγωγές της περυσινής σεζόν- οι οποίες έγιναν 19 καθώς προστέθηκαν δύο επαναλήψεις και μια συμπαραγωγή (με το Βρετανικό Συμβούλιο)-, οι εφετινές δεν ξεπερνούν τις 10: πέντε στην Κεντρική Σκηνή, τέσσερις στη Νέα και μία παιδική, στο κτίριο του Ρεξ, του οποίου όμως η Σκηνή Κοτοπούλη δεν θα λειτουργήσει αυτή τη σεζόν λόγω λειτουργικών προβλημάτων. Ετσι η πρώτη σκηνή της χώρας βρίσκεται συγκεντρωμένη στο Κτίριο Τσίλλερ, μια που ξενοίκιασε και το Σύγχρονο Θέατρο της Αθήνας.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=354204&dt=14%2F09%2F2010#ixzz0zUnxlYCL
«Για να τονώσουμε την ψυχολογία μας, αφού κινητήριος δύναμή μας είναι το ίδιο το θέατρο και η επικοινωνία μας με τον κόσμο, και να πάμε κόντρα στην κρίση, κάνουμε διπλάσιες παραγωγές από πέρυσι» αναφέρει ο Πέτρος Φιλιππίδης για τη Θεατρική Εστία στην οποία ανήκουν τα θέατρα Μουσούρη και Ηβη. «Τριάντα έξι συνολικά ηθοποιοί θα δουλέψουν εφέτος μαζί μας» εξηγεί, ενώ η ίδια η οικονομική κατάσταση θα δικαιολογούσε μάξιμουμ δύο παραγωγές και όχι περισσότερους από πέντε-έξι ηθοποιούς. «Αυτό που έχει αλλάξει είναι οι όροι της διαπραγμάτευσης, της οικονομικής αλλά και της επαγγελματικής- αν σε παίρνει και όπου σε παίρνει. Σήμερα όλοι δέχονται ευκολότερα, αρκεί να υπάρχουν δουλειές». «Δώσ΄ μου ό,τι να ΄ναι, αρκεί να κάνω κάτι» λένε σήμερα πολλοί ηθοποιοί για να αντεπεξέλθουν στην οικονομική κρίση. «Ψυχραιμία» αντιπροτείνει η Βίκυ Σταυροπούλου, η οποία νιώθει τυχερή καθώς συνεχίζει και εφέτος στο θέατρο Λαμπέτη με τους «Συμπεθέρους από τα Τίρανα» (μία από τις πολλές παραγωγές της Ελληνικής Θεαμάτων), χωρίς όμως τηλεόραση: «Εκ των συνθηκών περνάμε και εμείς ένα λούκι.Για παράδειγμα,ήταν να κάνουμε μια καινούργια σειρά του Θοδωρή Πετρόπουλου στο Μega, η οποία αναβλήθηκε. Ετσι, εκτός από μας, και άλλοι συνάδελφοι ή τεχνικοί χάνουν δουλειά... Είναι κρίσιμη η στιγμή».
Για τον Δημήτρη Τάρλοου, ο οποίος έχει την επιχειρηματική ευθύνη του θεάτρου Πορεία, όπου επίσης σκηνοθετεί και παίζει, τα πράγματα είναι σαφή: «Η θεατρική επιχείρηση στην Ελλάδα δεν διενεργείται από ανθρώπους με υψηλά εισοδήματα- με εξαιρέσεις την Ελληνική Θεαμάτων ή το Μπάντμιντον-, γι΄ αυτό και η κρίση χτυπά πολύ άσχημα. Ως τώρα χρησιμοποιούσα την επιχορήγηση του ελληνικού κράτους για να κάνω δυο-τρία θεάματα, έβαζα και εγώ κάτι από τα δικά μου ή δανειζόμουν και περίμενα να τα πάρω πίσω από τα εισιτήρια. Τώρα πια ούτε τσοντάρεις ούτε σου δανείζουν ούτε δανείζεσαι. Τα έσοδα έχουν πέσει δραματικά ενώ ένα κλίμα αβεβαιότητας επηρεάζει τα πάντα. Μειώνονται οι παραγωγές και τα έργα γίνονται ολιγοπρόσωπα. Πέρασαν τα χρόνια της ευημερίας». Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται μικρές αναπροσαρμογές προς τα κάτω με μειώσεις μισθών κατά 5%, «συμβολικά», όπως τονίζει ο Δημήτρης Τάρλοου, με στόχο «να μειωθεί κατά 10%-15% ο κύκλος εργασιών».
Μικρότερες αποδοχές και μόλις δέκα έργα στο Εθνικό
Στο Εθνικό Θέατρο η κρίση ακολούθησε τη μείωση αποδοχών των ηθοποιών κατά 10%- αντιστοίχως μειώθηκαν και οι μισθοί των διοικητικών υπαλλήλων. Με δεδομένο ότι η επιχορήγηση από το υπουργείο Πολιτισμού είχε ήδη ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο, το Εθνικό προχώρησε και σε ανασύνταξη του προγραμματισμού του. Αντί λοιπόν για τις 16 παραγωγές της περυσινής σεζόν- οι οποίες έγιναν 19 καθώς προστέθηκαν δύο επαναλήψεις και μια συμπαραγωγή (με το Βρετανικό Συμβούλιο)-, οι εφετινές δεν ξεπερνούν τις 10: πέντε στην Κεντρική Σκηνή, τέσσερις στη Νέα και μία παιδική, στο κτίριο του Ρεξ, του οποίου όμως η Σκηνή Κοτοπούλη δεν θα λειτουργήσει αυτή τη σεζόν λόγω λειτουργικών προβλημάτων. Ετσι η πρώτη σκηνή της χώρας βρίσκεται συγκεντρωμένη στο Κτίριο Τσίλλερ, μια που ξενοίκιασε και το Σύγχρονο Θέατρο της Αθήνας.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=354204&dt=14%2F09%2F2010#ixzz0zUnxlYCL