ζωές διαφορετικών χαρακτήρων, κυρίως νέων, που «συγκλίνουν» μέσα στο ξεφάντωμα του πατρινού καρναβαλιού. Στο πρώτο μισό η ταινία καταφέρνει να διατηρήσει έναν καλό ρυθμό και να καλλιεργήσει προσδοκίες στον θεατή, αλλά στο δεύτερο μέρος η αφήγηση ξεφουσκώνει απελπιστικά και είναι φανερή η αμηχανία για τη δραματουργική κατεύθυνση...
Η Σάρα Ντράιβερ, πιο γνωστή ως σύντροφος του Τζιμ Τζάρμους, βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη και χτες μίλησε στους δημοσιογράφους. Μεταξύ άλλων ανέφερε ότι στα μέσα της δεκαετίας του '70 βρέθηκε στην Ελλάδα για σπουδές κλασικής φιλολογίας.
«Το 1974-1975 είχα την πρόθεση να ασχοληθώ με την αρχαιολογία. Παράλληλα με τις σπουδές, εντάχθηκα σε μια πειραματική θεατρική ομάδα και τελικά το θέατρο επικράτησε της αρχαιολογίας. Με επηρέασε πολύ η ταινία του Τζον Κασσαβέτη 'A Woman Under the Influence'. Επιστρέφοντας στις ΗΠΑ, αποφάσισα να σπουδάσω κινηματογράφο».
Το 1981, σε ηλικία 24 ετών, η Σάρα Ντράιβερ γύρισε την πρώτη της ταινία με τίτλο «Εσύ δεν είσαι εγώ», βασισμένη στο διήγημα «You Are Not I» του Πολ Μπόουλς, σε σενάριο που συνυπέγραψε η ίδια με τον Τζιμ Τζάρμους, με πρωταγωνίστρια τη Σούζαν Φλέτσερ. «Στα γυρίσματα της ταινίας μάς βοηθούσαν φίλοι. Δεν είχαμε καν εξασφαλίσει τα δικαιώματα. Ζούσαμε όμως σε μια εποχή με ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Προσωπικότητες όπως ο Πολ Μπόουλς και ο Άλεν Γκίνσμπεργκ συνεργάζονταν με νέους ανθρώπους».
Στην ταινία «Όταν πετάξουν τα γουρούνια» κεντρικοί ήρωες είναι δύο φαντάσματα (Μαριάν Φέιθφουλ, Ρέιτσελ Μπέλα) και ένας μονόχνωτος μουσικός της τζαζ (Άλφρεντ Μολίνα). Πρόκειται για ένα -εκκεντρικό και κάποιες στιγμές σκοτεινό- παραμύθι, για το πώς η τραγωδία του θανάτου μπορεί να μας κάνει να εκτιμήσουμε ακόμη και τις πιο ασήμαντες λεπτομέρειες της ζωής.
«Στα τέλη της δεκαετίας του '70 και τις αρχές του '80 το East Village είχε κατακλυστεί από ναρκωτικά. Μέσα σε δυο χρόνια χάσαμε επτά στενούς φίλους μας από τα ναρκωτικά και το AIDS. Τότε έλεγα στον εαυτό μου ότι δεν τους έχασα, ότι παραμένουν στη ζωή μου και κινούνται γύρω μου. Πιστεύω πως, όταν πεθαίνει κάποιος, αφήνει ένα είδος ηλεκτρικής ενέργειας πίσω του, η οποία βρίσκεται γύρω μας...».
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τον «ανεξάρτητο κινηματογράφο», είπε: «Υπάρχουν πολλοί ενδιαφέροντες νέοι σκηνοθέτες, οι οποίοι δουλεύουν πολύ σκληρά και δεν έχουν χάσει τη γνησιότητά τους, όπως π.χ. οι Σον Ντέρκιν, Τζόσουα Σάφντι, και Λένα Ντάναμ. Εμείς προσπαθούσαμε να είμαστε ποιητές, προσπαθούσαμε να κάνουμε ποιητικό σινεμά. Τώρα μπορεί ο Χάρβεϊ Γουάινσταϊν να λέει ότι είναι ανεξάρτητος παραγωγός, αλλά πλέον δεν συμφωνώ όταν ισχυρίζεται ότι για να κάνει μια ταινία 1 εκατ. δολαρίων θέλει ένα όνομα 'πρώτης γραμμής' προκειμένου να είναι επιτυχία».
Πηγη:
