Η αυλή των θαυμάτων του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Στην Κεντρική Σκηνή από τις 14 Δεκεμβρίου



Η Αυλή των θαυμάτων, έργο αναφοράς – με μυθικές σχεδόν διαστάσεις - για το ελληνικό θέατρο, γραμμένο από τον πρόσφατα χαμένο Ιάκωβο Καμπανέλλη παρουσιάζεται για δεύτερη ...μόλις φορά από το Εθνικό Θέατρο.

Γύρω από μία σύγχρονη «αυλή» συνυπάρχουν οι ψυχές και οι ιστορίες ανθρώπων με διαφορετικές καταβολές αλλά συνδετικό στοιχείο την αγωνία για επιβίωση και καλύτερη ζωή. Ένα έργο τομή στην ελληνική κοινωνία που διεισδύει βαθιά στην ανθρώπινη ψυχή με τη σκηνοθετική ματιά του Γιάννη Κακλέα.

Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης για το έργο του:

…Η Αυλή των θαυμάτων» βασίζεται στην έλλειψη σταθερότητας και σιγουριάς που χαρακτηρίζει τη ζωή του Έλληνα […] Η ρευστότητα στις συνθήκες της ζωής του Έλληνα, η μεσογειακή του ιδιοσυγκρασία και μια έμφυτη αντίδραση στις δυσκολίες, μια αισιοδοξία, του διαμορφώνουν ένα χαρακτήρα που δεν έχει στέρεα σύνορα, δεν μπορείς εύκολα να τον καθορίσεις. Μέσα στο ίδιο άτομο βλέπεις να γεννιούνται τα πιο αντίθετα μεταξύ τους αισθήματα, που καλύπτουν όλη την κλίμακα από το καλό έως το κακό – κι αντιστρόφως – μια διαρκής δηλαδή αποκάλυψη ψυχικού πλούτου, μια σειρά από μικρά θαύματα […]

(Από το πρόγραμμα της παράστασης του Εθνικού Θεάτρου, το 1982)

Ο Γιάννης Κακλέας για την παράσταση:

Σαν εφιάλτης από το μέλλον φαντάζει η «Αυλή των Θαυμάτων» και όχι μια νοσταλγική στιγμή από το παρελθόν. Έτσι κι αλλιώς η αξία του έργου του Ιάκωβου Καμπανέλλη δεν βρίσκεται στη ηθογραφική απεικόνιση μιας Ελλάδας του χθες, αλλά στη βαθιά βιωματική γνώση των ανθρώπων του τόπου μας πέρα από την εποχή τους.

Το έργο είναι σκληρό. Δεν χαρίζεται στον συναισθηματισμό , στην επιπολαιότητα , στην θυματοποίηση και στην χωρίς όρια ονειροπόληση του Έλληνα . Δεν φοβάται να καταδείξει την αθλιότητα ,την παρακμή, την μοναξιά, τον σκληρό αγώνα για επιβίωση αλλά και ταυτόχρονα την καταστροφική μανία ενός κράτους-τιμωρού που βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και αφήνει τους ανθρώπους του στο έλεος του κέρδους. Τους εγκαταλείπει ξένους και ανυπεράσπιστους στην ίδια τους την πατρίδα , μια πατρίδα που κινδυνεύει να μείνει χωρίς μνήμ . Μία χώρα που δόθηκε για αντιπαροχή.

Αυτή είναι «η Αυλή την Θαυμάτων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη . Αυτή είναι η Ελλάδα του σήμερα.

Όσοι θα επιθυμούσαν να δουν μια παράσταση του έργου με μια γλυκιά νοσταλγική ματιά για μια ειδυλλιακή αυλή του παρελθόντος μάλλον θα θυμώσουν. Όσοι όμως αφεθούν στην αλήθεια του σήμερα θα ανακαλύψουν έναν συγγραφέα σημαντικό , διαχρονικό, μάστορα της θεατρικής τέχνης και σκληρό ανατόμο της κοινωνικής πραγματικότητας.

Η ταυτότητα της παράστασης

Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας

Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης

Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου

Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Σχεδιασμός βίντεο: Γιώργος Ζώης

Βοηθός σκηνοθέτη: Νουρμάλα Ήστυ

Δραματολόγος παράστασης: Εύα Σαραγά

Διανομή

Στέλιος: Νίκος Κουρής

Όλγα: Εύη Σαουλίδου

Στράτος: Νίκος Ψαρράς

Αννετώ: Μίνα Αδαμάκη

Βούλα: Θεοδώρα Τζήμου

Ιορδάνης: Θοδωρής Κατσαφάδος

Αστά: Αγγελική Στελλάτου

Μπάμπης: Προμηθέας Αλειφερόπουλος

Ντόρα: Λένα Παπαληγούρα

Μαρία: Αλεξάνδρα Αϊδίνη

Γιάννης: Κωνσταντίνος Ασπιώτης

Β’ Μηχανικός – Αστυνομικός: Θανάσης Κουρλαμπάς

Ένας Άνδρας – Μηχανικός – Ταχυδρόμος – Αστυνομικός: Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος

Α’ Μηχανικός: Γιώργος Τζαβάρας

Ένας Νέος – Αστυνομικός: Μιχάλης Σαράντης

Πρώτη παράσταση: 14/12/2011

Τελευταία παράσταση: 08/04/2012

Προηγούμενες παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο

Η Αυλή των θαυμάτων, Νέα Σκηνή, 1982 | Σκηνοθεσία: Κώστας Μπάκας