Τι σχέση έχει η πρωτότυπη ταινία με την προσωπική σας ζωή; Μεγαλώσετε κι εσείς με αυτή;
Καθόλου. Αυτό είναι κάπως σκληρό, γιατί οι περισσότεροι γνωστοί μου, ειδικά οι πιο κοντινοί μου, την αγάπησαν από παιδιά. Και όταν βγήκε η νέα ταινία , ήταν κάπως δύσκολο γι΄ αυτούς. Εγώ δεν είχα δει την πρώτη, μέχρι που ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα. Πραγματικά, ήθελα να ...περιμένω και χαίρομαι που το έκανα. Μάλλον έκανα καλά που την είδα μετέπειτα και που κατάλαβα τις διαφορές και τις ομοιότητες και μέχρι πού μπορούμε να το φτάσουμε. Είναι πραγματικά φαύλος κύκλος όλο αυτό.
Πώς ήταν η εμπειρία να δουλεύεις με τον Λουί Λετεριέ;
Το λάτρεψα! Πραγματικά το λάτρεψα. Να μπορείς να μιλάς και τη μητρική σου γλώσσα σε τέτοιες στιγμές…είναι κάτι πραγματικά εκπληκτικό. Υπάρχει ένα επίπεδο επικοινωνίας που δεν επιτυγχάνεται συχνά. Νομίζω ότι ούτε και σε εκείνον συμβαίνει συχνά κι έτσι ήταν σπουδαίο. Είναι όμως απίστευτος. Έχει τρομερή ενέργεια και είναι εξαιρετικά ευγενικός, υπέροχος τύπος. Πάντως η δουλειά μαζί του ήταν απίθανη. Εννοώ, η ελευθερία που μας έδωσε.
Κάτι περίεργο συνέβαινε με αυτή την Ανδρομέδα. Πώς τα έβγαλες πέρα;
Λοιπόν, ο Λουί κι εγώ, στην αρχή…όταν πρωτοσυναντηθήκαμε γι’ αυτήν την ταινία, και καθίσαμε οι δυο μας και μιλούσαμε και μιλούσαμε…του είπα « Πώς θα τη δώσουμε προς τα έξω; ». Γιατί εγώ τη βλέπω σαν έναν οποιονδήποτε άνθρωπο που είναι πρόθυμος να θυσιαστεί. Πιστεύω ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο στοιχείο μέσα της που πρέπει να το νιώσουμε κι εμείς. Σίγουρα υπάρχει ο φόβος, η ευαισθησία. Πώς από όλα αυτά φτιάχνεται η πλοκή και τι θα βγει; Μπορεί να γίνει κατανοητό; Ο Λουί ήταν τόσο καλός και συγκαταβατικός, έδινε συνεχώς νέες ιδέες κι έτσι χτίσαμε αυτό το πράγμα. Ήταν βέβαια στα χαρτιά αλλά καταφέραμε να του δώσουμε ζωή οι δυο μας και ο Σαμ φυσικά. Ατέλειωτες οι ιδέες του. Και ναι, ήταν μια σύμπραξη όλων μας. Έτσι το χειριστήκαμε, πραγματικά.
Τι σου «άφησε» όλη αυτή η εκπαίδευση;
Για μένα, όλο αυτό το υλικό ήταν κάτι υπόγειο, προσωπικά ήταν το πιο όμορφο και απολαυστικό πράγμα στον πλανήτη. Έτσι δεν ήταν αγγαρεία για μένα. Το λάτρεψα. Αυτή η κοπέλα τσαλακώθηκε και είναι υπέροχη. Είναι μια τόσο υπέροχη και ατάραχη γυναίκα. Περάσαμε πολλές εμπειρίες στην ταινία.
Ποιο ήταν το πιο δελεαστικό πράγμα για σένα , όχι απαραίτητα σε σωματικό επίπεδο;
Είναι διαφορετικό να είσαι σε μια ομάδα με ένα τεράστιο cast και τόσο υπέροχους χαρακτήρες. Θέλεις να τους γνωρίσεις όλους, να τους καταλάβεις όλους, είτε τους λατρεύεις είτε τους μισείς. Θέλεις όλο αυτό να γίνει κάτι δυναμικό, έχει να κάνει με το πώς τα «δένεις» όλα αυτά και πώς δίνεις μια αίσθηση του τι είναι αυτός ο χαρακτήρας. Γιατί δεν είναι απλά μια γυναίκα που χρειάζεται αντρική βοήθεια. Είναι αποφασισμένη να πάρει μια απόφαση, χωρίς να σκέφτεται το προσωπικό της όφελος. Το θέμα ήταν να κάνω ό,τι μπορώ για να φτιάξω έναν κεντρικό πυρήνα του χαρακτήρα της.
Σε έχουμε ξαναδεί στο 200 B.C, στο World War II, σε έχουμε δει στο μέλλον! Αν ήταν δική σου η επιλογή, ποια ιστορική περίοδο θα διάλεγες;
Θα μου άρεσε πολύ το Παρίσι του ’30. Ναι, είμαι ερωτευμένη με αυτήν την εποχή…ο Χένρι Μίλερ και η εποχή, η ενέργειά της και η δημιουργία που υπήρχε τότε. Το Παρίσι γενικότερα, αλλά το Παρίσι του ’30 νομίζω ότι είναι η εποχή που θα μου άρεσε να εξερευνήσω και να ενσαρκώσω κάπως…ναι.
Επιμέλεια - Μετάφραση Τζένη Παπαγεωργίου
